Zumub.com officiële blog [Dutch] Health, sports and nutrition
Voedingsinterventies uitgevoerd door een gezondheidsprofessional, dat wil zeggen, door een in sport getrainde voedingsdeskundige, kunnen de sporter helpen zijn of haar doelen te bereiken, zoals spierhypertrofie en/of gewichtsverlies. In de sportwereld, zelfs als het meer recreatief of competitief is, is een vaak aanwezig thema de rol van proteïnes en de mogelijke effecten ervan, zoals: Is proteïne goed voor gewichtsverlies? Veroorzaakt teveel proteïne gewichtstoename, of is teveel ervan slecht voor de nieren?
Laten we enkele van deze mythes ontkrachten die proteïne een van de meest besproken onderwerpen in sportscholen maken. 🤯🧐
Is proteïne goed voor gewichtsverlies?
Verschillende onderzoeken tonen aan dat op dit moment de meest effectieve methode voor het verliezen van vetmassa, dagelijkse energiebeperking is, d.w.z. het energieverbruik is hoger dan de energie-inname. Om dit energieverbruik gemakkelijker te bereiken te maken, moet lichaamsbeweging door een professional worden geadviseerd.
Een correcte dagelijkse inname van proteïnes is essentieel in het gewichtsverlies proces (verlies van vetmassa) voor het behoud van spiermassa en een groter gevoel van verzadiging.
Dat gezegd hebbende, proteïnes zijn geen wonderformule voor gewichtsverlies, maar caloriebeperking is dat wel, waarbij alle macrovoedingsstoffen zijn inbegrepen. Proteïnes kunnen een bondgenoot zijn vanwege het gevoel van verzadiging dat ze geven.
Zal ik in gewicht toenemen als ik meer doseringen van proteïne supplementen inneem?
Zoals al gezegd, komt vetmassatoename voort uit de positieve balans tussen de dagelijks ingenomen en de dagelijks verbruikte calorieën. Als deze extra dosis supplement binnen het bereik van de energiebehoefte van de dag ligt, hoef je je geen zorgen te maken. Je kunt een voedingsmiddel vervangen dat dezelfde hoeveelheid proteïnes bevat als een dosis supplement.
Is proteïne slecht voor de nieren en de lever?
Wanneer proteïne supplementen worden genoemd, komt de bezorgdheid niet alleen van de algemene bevolking, maar ook van de medische gemeenschap, vanwege de typische bewering dat proteïnes de nieren en de lever schaden. Wat het bewijs aantoont, is dat deze macrovoedingsstof alleen problematisch wordt, goed gemonitord, als nierziekte al is geïnstalleerd. Er is geen wetenschappelijk bewijs dat deze negatieve invloed op de nieren en de lever ondersteunt wanneer de proteïne inname binnen de aanbevelingen valt.
In feite zijn de bekende risicofactoren voor nierziekte hypertensie en diabetes. En bewerkte voedingsmiddelen, die op grote schaal door de Portugese bevolking worden geconsumeerd, zijn gerelateerd aan het ontstaan van deze factoren.
Daarom, als we onze voorraadkast willen evalueren, zouden de slechteriken zeker niet het proteïne poedersupplement, de proteïne repen of de proteïne yoghurts zijn.
 |
|
In conclusie
We moeten proteïne niet monsterachtig maken, want in feite zou 15-20% van onze dagelijkse calorie-inname van deze macrovoedingsstof moeten komen.
We moeten echter begrijpen dat een proteïne supplement bedoeld is om een uitgebalanceerd dieet aan te vullen. Volgens Richtlijn 2002/46/CE zijn proteïne supplementen bedoeld om een specifiek voordeel in sportprestaties te helpen bereiken en mogen ze niet op elk moment van de dag en in de hoeveelheden die we willen worden gebruikt, gewoon omdat we er zin in hebben.
Als sporters een bepaalde hoeveelheid proteïnes willen consumeren, maar niet het gevoel van een volle maag willen, kunnen ze voor supplementen kiezen, vooral de meer geïsoleerde versie van whey eiwit, zoals je hier kunt zien.
Wat vond je van dit artikel? Best interessant, nietwaar? Zou je een deel II willen? 🤔
Bibliografie
1. Sousa M, Teixeira VH, Graça P. Nutrição no desporto. 2016.
2. NHaMR C. Clinical practice guidelines for the management of overweight and obesity in adults, adolescents and children in Australia. National Health and Medical Research Council. 2013.
3. Burke L, Deakin V. Clinical sports nutrition/edited by Louise Burke and Vicki Deakin fifth edition: McGraw Hill; 2015.
4. Morsch C, Veronese FJV. Doença renal crônica: definição e complicações. Clinical & Biomedical Research. 2011;31(1).
5. Oliveira A, Araujo J, Severo M, Correia D, Ramos E, Torres D, et al. Prevalence of general and abdominal obesity in Portugal: comprehensive results from the National Food, nutrition and physical activity survey 2015-2016. BMC Public Health. 2018;18(1):614.
6. Europeia C. DIRECTIVA 2002/46/CE DO PARLAMENTO EUROPEU E DO CONSELHO de 10 de Junho de 2002 relativa à aproximação das legislações dos Estados-Membros respeitantes aos suplementos alimentares. Jornal Oficial das Comunidades Europeias. 2002:1-7.
